Najważniejsze , by istniało to, czym się żyło

Pokaż album: Izba Regionalna 31 października br. w naszej szkole miało miejsce uroczyste podsumowanie projektu „JAK TO DRZEWIEJ BYWAŁO– szlakiem ginących zawodów” połączone z otwarciem Izby Regionalnej.

Dyrektor szkoły pani Halina Mokrzycka powitała zaproszonych gości, rodziców, nauczycieli, pracowników szkoły i uczniów. Swoją obecnością zaszczycili nas: p. Eugeniusz Galek – Wójt Gminy Cmolas, p. Edyta Kus-Mokrzycka – dyrektor SOK w Cmolasie, p. Jakub Augustyn – „Twoje Radio Cmolas”, p. Barbara Żarkowska – tygodnik „Korso Kolbuszowskie”, p. Andrzej Wilk – sołtys naszej wsi, ks. Grzegorz Siciak – proboszcz parafii, p. Janina Jadach – przewodnicząca Rady Rodziców oraz p. Krzysztof Magda- rzeźbiarz z Ostrów Baranowskich, p. Jan Bańka – kowal z Cmolasu, panie: Maria Rzeszutek i Maria Gul – członkinie zespołu „Cmolesianie”, p. Tadeusz Puzio – pszczelarz z Kopci.

Po krótkim wprowadzeniu w tematykę uroczystości, głos zabrała p. Władysława Stolarz – autorka projektu- która przedstawiła jego cele, założenia, uczestników oraz najważniejsze działania. Szczegółowe sprawozdanie połączone z prezentacją multimedialną przekazała jedna z uczestniczek projektu – Monika Dziedzic ucz. kl.VI. Ciekawym przerywnikiem był występ Mateusza Dziuby ucz. kl.V, który gwarą lasowiacką opowiedział zebranym o dawnych obyczajach bożonarodzeniowych. Kolejny punkt programu to otwarcie Izby Regionalnej, która powstała jako jedno z zadań projektowych. Po przecięciu wstęgi nasi goście zwiedzili izbę, w której oprócz dawnych przedmiotów i narzędzi znajdują się pamiątki z babcinej szafy, stare dokumenty oraz galeria ginących zawodów. Potem udali się na dolny korytarz, by obejrzeć wystawę podsumowującą dorobek uczestników projektu. Znalazły się na niej zdjęcia, bibułkowe kwiaty, świeczki z węzy, gliniane dzbanuszki, wiklinowe słoneczka oraz hacele. Zwieńczeniem spotkania była degustacja potraw regionalnych – kapusty z grochem, smalcu z cebulą, barszczu z ziemniakami, pierogów z kapustą i ryzioka.

Składamy gorące podziękowania wszystkim, których odwiedziliśmy w czasie projektu za miłe i gościnne przyjęcie, a Fundacji Banku Zachodniego WBK za okazaną życzliwość i wsparcie finansowe. Dziękujemy.

Ten wpis został opublikowany w kategorii Jak to drzewiej bywało. Dodaj zakładkę do bezpośredniego odnośnika.